Staal en Conserveringen

STAAL
Staal is een legering, die bestaat uit ijzer en koolstof. IJzer wordt al meer dan 4000 jaar gebruikt voor diverse doeleinden. Staal is oersterk, dit in vergelijk met andere (lichte) metalen. De productie van staal kent een gunstig energieverbruik. Staal is 100% recyclebaar en daarmee past staal volledig binnen het cradle-to-cradle beleid. Staal heeft zeer gunstige eigenschappen ten aanzien van vermoeiing. Staal is niet gevoelig voor galvanische corrosie en het materiaal is goed lasbaar.

Een thermisch verzinkte mast heeft een onderhoudsvrije levensduur van minimaal 40 jaar. Een goed geconserveerde mast heeft veelal een oneindige levensduur. Stalen masten zijn minder kwetsbaar voor aanrijdingen en stalen masten kennen vrijwel geen beperkingen qua uitvoering. Allemaal eigenschappen, die pleiten in het voordeel van staal. Ondanks al deze voordelen kent een stalen mast een uiterst aantrekkelijke prijsstelling.­

STAAL = WERELDWIJD HET MEEST GERECYCLED MATERIAAL
Een stalen mast gaat een leven lang mee. Mocht de mast uiteindelijk overtollig zijn of als deze mast middels een renovatieprogramma wordt vervangen door een nieuw exemplaar, dan kan staal op eenvoudige wijze worden gerecycled. Het staal wordt gescheiden van alle andere afval. Door het staal te verhitten, wordt het materiaal klaar gemaakt voor een nieuwe generatie stalen masten. En het mooie van dit alles: er vindt geen degeneratie plaats. Het te recyclen staal behoudt zijn goede eigenschappen. Wereldwijd is staal het meest gerecycled materiaal. Staal blijft de beste keuze qua materiaalsoort. Staal verbruik je niet; staal gebruik je!

CONSERVERINGEN
Het overgrote merendeel van onze masten wordt vervaardigd uit staal. Staal heeft de eigenschap dat het beschermd moet worden tegen luchtzuurstof, zout en vocht. Om duurzaam gebruik te kunnen maken van een stalen object, dient dit object te worden voorzien van een degelijke conservering. Indien er geen conservering wordt toegepast, dan dwingt de natuur het stalen object om weer terug te gaan naar de oorspronkelijke ijzervorm: ijzerroest.

Er zijn veel varianten om een stalen object te beschermen. Op deze pagina noemen we de meest voorkomende conserveringen: thermisch verzinken, natlakcoatings en poedercoatings. Daarnaast wordt kort ingegaan op grondstukbehandelingen, die veelvuldig voorkomen binnen ons bedrijf.

THERMISCH VERZINKEN
In 1742 ontdekte de Franse chemicus Malouin, dat het mogelijk was om staal te beschermen tegen luchtzuurstof, zout en vocht door het object onder te dompelen in gesmolten zink.Het thermisch verzinken was hiermee geboren. In 1836 werd door Sorel een economisch procédé voor het beitsen van stalen delen ontwikkeld. Dit maakte het pas echt mogelijk thermisch verzinken industrieel toe te passen.

In de norm EN-ISO 1461 (voorheen NEN 1275) wordt het gehele proces van thermisch verzinken omschreven. Alvorens het object wordt ondergedompeld in het hete zinkbad (450°C), wordt het betreffende object eerst ontvet, gebeitst en gefluxt (zie bovenstaande procesgang).

Thermisch verzinken kent twee hele belangrijke voordelen ten opzichte van andere conserveringen:
1. totale onderdompeling, waardoor het gehele stalen oppervlak wordt voorzien van een laagje zink (dus ook de binnenkant van een buis en alle kwetsbare delen rondom een montageluik);
2. zink legeert met staal, waardoor een onverbrekelijke laag ontstaat. Indien er een beschadiging ontstaat aan het zinkoppervlak, dan zorgt de kathodische werking ervoor dat het object niet gaat roesten.

Thermisch verzinken is een natuurkundig proces, waarbij de samenstelling van het materiaal (hoeveelheid fosfor en silicium) en de wanddikte van het materiaal in belangrijke mate de te verkrijgen zinklaagdikte bepaalt. In de norm EN ISO 1461 zijn de minimale zinklaagdikten en de gemiddelde zinklaagdikten weergegeven voor staal met verschillende wanddikten. Wij adviseren u om voor aanvullende informatie het normblad te raadplegen.

NATLAKCOATING
Indien een gesloten natlakcoating wordt aangebracht op een stalen object, dan wordt ook voldaan aan de eis om het stalen oppervlak te beschermen tegen luchtzuurstof, zout en vocht. Zolang het stalen oppervlak is beschermd, dan zal hier geen roestvorming optreden. Momenteel zijn er 1001 verschillende soorten natlakcoatings en -systemen in omloop en even zoveel verschillende (RAL-)kleuren; een goed advies over het correcte natlaksysteem laten wij graag over aan de professionals op dit gebied. Voor technische specificaties van natlakcoatings verwijzen wij u graag door naar de website van Zandleven Coatings of International Coatings.

POEDERCOATING
Een gesloten laag kan ook worden verkregen middels een poedercoating. De poeder hecht zich door oplading aan het te conserveren oppervlak. In de oven wordt het staal verhit tot 180°C zodat de poedercoating kan hechten op de ondergrond en uiteindelijk kan uitharden tot een hoogwaardige conservering. Een poedercoating (ookwel: polyester coating, poederlak of thermolak) is beter bestand tegen mechanische belasting. Het oppervlak van een poederocating is mooi glad, hetgeen niet alleen zorgt voor een ‘strakke’ uitstraling, het is ook nog eens makkelijk te reinigen. Een nadeel van poedercoating wordt onderkend in het bijwerken: dit vergt een zorgzame voorbehandeling.

DUPLEXSYSTEEM
Middels een duplexsysteem wordt het object eerst thermisch verzinkt en vervolgens voorzien van een natlak- of poedercoatsysteem. Wij adviseren in veel gevallen een duplexsysteem bij stalen masten, waardoor op een zorgvuldige wijze wordt voorkomen dat roestvorming optreedt (dankzij thermisch verzinken) en dat het geheel er zeer fraai uit komt te zien (dankzij een natlak- of poedercoating in iedere gewenste kleur). Immers: met alleen een natlak- of een poedercoating is het vrijwel ondoenlijk om kritische posities op een degelijke wijze te beschermen tegen roestvorming. Voorbeelden hiervan zijn: randen rondom een deur, boringen of uitsparingen (zie onderstaande foto).

GRONDSTUKBEHANDELING
Het deel van iedere mast rondom het maaiveld is kwetsbaar. We hebben hier immers te maken met (honden)urine, grasmaaiers, bosmaaiers, strooizout, wisselende grondwaterniveaus, etc. Om schade aan uw masten te voorkomen, adviseren wij het gebruik van een aanvullende grondstukbehandeling. U kunt hierbij onder andere een keuze maken uit:
– teervrije bitumen
– GPP Maaiveldbeschermer (glasvezel versterkt kunststof)
– asfaltjute bandage
– krimpkous
– stalen manchet
– separate maaiveldbeschermer, die na plaatsing kan worden aangebracht

Iedere materiaalsoort kent zijn eigen voor- en nadelen. Wij informeren u graag over de toepasbaarheid in uw situatie!

interesse in een product van pmf?

contact ons